“Man met een H”, een eerbetoon aan Ney Matogrosso toen hij nog leefde

Deze week bespreekt professor Guilherme Wisnik de film Homem com H, geregisseerd door Esmir Filho en met Jesuíta Barbosa in de hoofdrol als Ney Matogrosso, die centraal staat in de hele film. "Dit is een zeer belangrijk en tegelijkertijd vaak weinig herkend personage in de Braziliaanse populaire muziek en, meer nog, in de Braziliaanse cultuur zelf, van de tweede helft van de 20e eeuw tot nu. De film is van groot belang omdat hij een eerbetoon brengt aan deze grote figuur, die zeer uniek is, terwijl hij nog leeft. De film toont zijn hele levensloop, van de staat Mato Grosso tot een zeer autoritaire militaire vader, een conservatief gezin, maar hij geniet het begrip en de bescherming van zijn moeder. Er is een probleem van homoseksualiteit of seksuele ambiguïteit sinds hij een kind was, waardoor zijn vader hem veel vervolgt, maar uiteindelijk loopt hij van huis weg en komt hij naar het zuidoosten."

De film behandelt de vorming van de groep Secos e Molhados. "Vanaf dat moment bloeide deze unieke figuur op in het feit van zijn zeer artistieke identiteit, die de kracht van het lichaam is, de expressiviteit van het lichaam met een androgyne seksualiteit. En dit als een taal van bevestiging in een tijd van zeer sterke repressie, die de militaire dictatuur in Brazilië was, in absoluut contrast met de context en in contrast met zijn eigen persoonlijkheid, persoonlijk, die meer teruggetrokken was, maar die op het podium of op het podium deze zeer sterke scherpte kreeg."

De solocarrière van Ney Matogrosso is ook een hoogtepunt. Het is een moment van radicalisering in het leven van de zanger. “Er zijn minstens nog twee cruciale momenten, namelijk het nummer Homem com H , dat de film zijn titel geeft, wat een noordoostelijk ritme is, een forró, waar ironie zit in het feit dat je een man bent, in het feit dat je macho bent, en het nummer is helemaal ironisch in deze situatie van homo zijn die doet alsof je macho bent of grapjes maakt over dit feit, en dan de relatie met Cazuza, al eind jaren 70 en begin jaren 80, wat een zeer sterke relatie was tussen de twee, en dan krijgt de aanwezigheid van Cazuza zelf een zeer belangrijke plaats in de film zelf, vanwege de liefdeskwestie, homoseksualiteit, maar ook vanwege de scène van het begin van de zogenaamde nationale rock, in dit geval daar in Rio de Janeiro, en hoe, in feite, deze zeer belangrijke figuur van de Braziliaanse muziek, tegelijkertijd dat hij dit alles doormaakte, Ney daar deelnam en, als het ware, deze andere scène op dat moment zegende, waar mensen zich normaal gesproken niet erg mee identificeren. Aan het einde zien we een recente show van Ney, hoe dit hele “De reis eindigt na aids, de dood van veel mensen, de tragedie van een generatie, het voorbeeld van deze grote figuur die ongeschonden arriveert, die een lichtbaken is voor ons allemaal”, besluit hij.